Kaynana, Kayınbaba ve Kayınbirader sözünün kökenini öğrenince şoke olacaksınız

Daha evvel klasik Türk ailelerindeki hitapların kökünün nerden geldiğini düşünmüş müydünüz? Bu hitap formlarının sizlere kayın ağacından geldiğini söylesek. Evet yanlış duymadınız kayın sözünün bütün Türk lisanlarındaki yaygınlığı, eskiliğinin ve erken devirden itibaren Türk kanısındaki değerinin kolay kabul edilebilecek bir göstergesidir. Tıpkı biçimde, “kayın” sözünün “kadın” manasına gelmesi de onun doğurganlığının, hasebiyle bir köken mitinin kaynağına dönüşmesinin doğal sonucudur.

Türk Mitolojisinde hayat ağacı olarak geçer

Kayın ağacı, Türk mitolojisinin en değerli sembolüdür. İlah kutunu içinde barındırdığına inanılır. Bundan ötürü, Türkler, kayın ağacının bulunduğu yerde ferahlık bulur, rahatlar, arınır. Yapılan duaların, kayın ağacının yanında yapıldığında Tanrı’ya daha süratli ulaştığı ve daha çabuk kabul edildiği düşünülür. Arınma ve kutsanma sunan kayın ağacına Türkler tarafından kadınlık yakıştırması yapılır. Bayanın ruhunun, kayın ağacına sindiği kabul edilir. Analık ruhunu içinde yaşattır. Dolaysıyla; kayın ismi bu bayan ruhundan analık ruhundan gelir.

Kayın ağacı Türk Mitolojisinin en değerli sembollerindendir

Kayın ağacı dünyanın en süratli kaynayan ve birleşen ağacı olduğu için Orta Asya Şaman Türkleri iki ailenin birleşmesinin sembolü olarak Kayın ağacını tanımlamış. İnsanların eşlerinin ailelerine “Kaynana, Kaynata, Kayınço” biçiminde seslenmesinin sebebi de budur. Kayın ağaçları, 200 ila 300 yıl ortasında geliştiği bilinen uzun ömürlü örneklerdir. Hakikat şartlarda kayın ağacınız, konutunuzda yaşadığınız sürece eksiksiz bir gölge ağacı olacaktır.

Kayın ağaçları, Fagus cinsi olarak sınıflandırılan ve Fagaceae bitki familyasında yer alan yaprak döken bitkilerdir. Dar fakat ağır bir yaprak taç ile kayın ağaçları, konut gölge ağaçları için tanınan seçimlerdir ve ahşapları harika kereste ve yakacak odun yapar. Kayın ağaçları, toprağın uygun formda akması şartıyla birçok farklı şartta büyüyebilir. Yaprakları çoklukla yeşildir ve kenarları dişli olabilir. Ayrıyeten alacalı, sarı yahut mor yaprakları olan kimi çeşitler de vardır. Ülkemizde çoğunlukla Doğu Anadolu ve Doğu Karadeniz bölgelerinde yetişir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir